Wat is dyslexie?
Dyslexie betekent letterlijk dat iemand moeite heeft met taal. Bij dyslexie gaat lezen, spellen en ook zelf schrijven gezien het intelligentieniveau veel te moeizaam.
Dyscalculie betekent letterlijk ‘niet kunnen rekenen’. Het is net als bij dyslexie in feite een andere term voor ernstige en hardnekkige problemen bij het aanleren van bepaalde schoolse vaardigheden. In dit geval zijn dat problemen met het leren en vlot en accuraat oproepen en toepassen van reken- en wiskundekennis. Deze problemen worden niet veroorzaakt door een gebrek aan intelligentie of te weinig onderwijs.
Wat is dyscalculie?
Dyscalculie is een complexe stoornis omdat bij rekenen meer hersengebieden worden gebruikt, waaronder ook het taalcentrum. Een getal (bijvoorbeeld 5) bestaat uit het woord ‘vijf’, het cijfer ‘5’ en de hoeveelheid *****. Deze drie aspecten bevinden zich in drie verschillende hersengebieden. Een van deze drie speelt ook een rol bij dyslexie. Daarnaast is bij rekenen ook nog het frontale hersengebied van belang, dat een rol speelt bij planning en probleemoplossing.
De definitie van dyscalculie geeft net als bij dyslexie een beschrijving van de problemen en noemt geen oorzaken of verklaringen. Vanuit de literatuur bestaat geen eenduidige visie op de definitie van ernstige reken-wiskundeproblemen en dyscalculie. Ook zijn er verschillende opvattingen over het ontstaan ervan.
Sterke punten
– Creatief –
Creativiteit is niks anders dan het samenvoegen van bestaande ideeën, uit niets kan je namelijk niet zomaar iets maken.
Als dyslecticus zie je andere verbanden dan niet dyslectici, het kan maar zo zijn dat iemand met iets bezig is
en dat je een oplossing voor een probleem ziet waar de persoon zelf zich helemaal niet bewust van was.
– Goed zicht op details –
Een dylecticus kan redelijk perfectionistisch zijn, hoe lang ze ook aan iets werken, het kan altijd beter.
Dit komt waarschijnlijk door alle details die er op te nemen zijn, er hoeft maar een dingetje verkeerd te zitten en het valt meteen op.
– Uitstekend ruimtelijk begrip –
Dyslectici hebben een andere manier van nadenken wat als gevolg heeft dat ruimtelijk nadenken erg makkelijk gaat, goede inschattingsvermogen wat afstand betreft, goed kunnen kaart lezen en vergeleken met woord/symbool geheugen een goed ruimtelijk geheugen hebben.
– Logisch en analytisch denken –
Dyslectici hebben de gewoonte om veel informatie tot zich te nemen, vooral als deze informatie op verschillende en duidelijke
manieren wordt aangeboden. Met deze informatie gebeurt in onze hoofden van alles en nog wat, met als gevolg dat er zo nu
en dan iemand tussen zit die zo’n uitgebreid begrip heeft van realiteit dat er natuurwetten door kunnen worden geschreven.– Probleemoplossend vermogen –
Oplossingen voor problemen bedenken is verrassend makkelijk, alles wat je nodig hebt is genoeg informatie over het probleem en de oplossing lijkt gewoon vanzelf te komen. Dyslectici kunnen namelijk gerelateerde stukken informatie, die ongerelateerd lijken, samen voegen om een resultaat te krijgen waar niet-dyslectici niet zomaar op komen.– Goed visueel / beeldgeheugen –
Het herinneren van informatie gebeurt bij dyslectici voornamelijk in beeld, gedachten kunnen in de vorm van spraak zijn maar het
kunnen ook beelden zijn. Het is net als wanneer je je afvraagt waar je je sleutels hebt gelaten en je de dag in je hoofd opnieuw
begint tot het punt dat je de sleutels voor het laatst hebt gezien. Maar dan zonder dat je dingen kwijt bent.
– Goed overzicht / zicht op het geheel –
Dyslectici krijgen meer of andere informatie binnen omdat het brein informatie op een andere manier filtert, hoewel dit lezen lastiger kan maken kan het ook tot gevolg hebben dat je als dyslecticus een breed overzicht aan informatie verwerkt waar het niet dyslectisch brein geen aandacht aan besteedt.